Helicon
Koor
Helicon bestaat uit ongeveer 50 koorleden die elke zondagavond in Lier repeteren onder leiding van dirigent Geert Hendrix. Zij repeteren wekelijks in de grote auditiezaal van de muziekschool van Lier. Elke repetitie werkt zij met twee stempartijen in kleine groepjes rond stemtechniek.
Dirigent
Geert Hendrix is al sinds de jaren ‘80 dirigent van het Lierse koor Helicon. Hij is leraar en lid van het directieteam van de Stedelijke Muziekacademie van Lier, waar hij algemene muzikale vorming, muziekgeschiedenis en dirigentenopleiding geeft. Hij is één van de stichters van de v.z.w. Leerhuis- en liturgieprojecten die zich tot doel stelt verantwoorde literaire en muzische vormen in de liturgie te introduceren.
Geschiedenis
Het koor Helicon werd opgericht in het begin van de jaren tachtig in Leuvense studentenkringen en het verhuisde in 1987 naar Lier, thuishaven van Geert Hendrix. Er werd vanaf het begin op kwaliteit gewerkt. In 1989 realiseerde het koor een concert met grotere Bachcantates. Er werden ook regelmatig uitvoeringen van 20ste eeuwse koormuziek van o.a. Vic Nees en Distler te gehore gebracht. Toen Helicon deelnam aan de provinciale koorwedstrijden, werd het gerangschikt in de hoogste afdeling.
In de jaren negentig werden verschillende grotere werken gebracht waaronder Die Schöpfung van Haydn, Ein Deutsches Requiem van Brahms en het Requiem van Verdi. Voor deze grotere projecten werkte Helicon regelmatig samen met andere koren waaronder Musica Nova, Audite Nova, Capella Antwerpen en Waelrant.
De laatste jaren stond regelmatig het Weihnachtsoratorium van Bach op het programma, naast andere grote werken zoals het Requiem van Mozart. Maar ook hedendaagse muziek komt aan bod: in 2004 componeerde Jan Vander Roost een stuk voor het koor.
Repertoire
Het is moeilijk een vlag te vinden die het repertoire van Helicon dekt. Dirigent Geert H. zegt het zo : "Het repertoire van Helicon omvat diverse perioden en spitst zich niet toe op één stijl. Het koor zingt van Barok (mn. Schütz en Bach), over Romantiek (bv. Brahms, Mendelssohn, Stanford) tot hedendaags (Poulenc, Distler, maar met een speciale voorliefde voor de muziek van Vic Nees). Door de iets grotere bezetting kan er regelmatig dubbelkorig gezongen worden, en kan het koor goed functioneren met diverse instrumentale bezettingen. De ambitie van de groep is om zowel de 'grote' literatuur (wat vaak een forse en bewuste koorklank vraagt) als de verfijnde a-capellawerken (wat transparantie en toonprecisie vereist) goed op het podium te brengen. Daarom mag het koor niet veel kleiner of groter worden. De muziek wordt vanaf de prille aanleerfase vanuit de woord/toonverhouding benaderd, wat misschien wel leidt tot een directe expressie. Deze expressie is één van de sterke kanten van het koor, getuige verschillende jury-verslagen van koorwedstrijden. De vocale acrobatie van de gepolijste klank is slechts een tweede betrachting, want zoals in elke kunst gaat het niet alleen om hoe je iets zegt, maar vooral om wàt je te zeggen hebt. Zoiets ontgaat zelden een aandachtig publiek !"
Naam?
Het Griekse woord Helicon verwijst naar de berg waar de negen godinnen van inspiratie vertoefden. De muzen zongen en dansten op de Helicon die dan ook de naam 'zangberg' kreeg. Deze 'tempel van inspiratie' was gewijd aan Apollo, de god van de muziek, de poëzie en het licht. Met hun gezang inspireerden de muzen de sterfelijken en de onsterfelijken.
De oude Griekse dichter Hesiodus deed een eerbetoon aan de muzen en de berg Helicon in de eerste verzen van zijn werk
"I begin my song with the Heliconian Muses;
they have made Helicon, the great god-haunted mountain,
their domain; their soft feet move in the dance that rings
the violet-dark spring and the altar of mighty Zeus.
They bathe their lithe bodies in the water of Permessos
or of Hippocrene or of god-haunted Olmeios.
On Helicon's peak they join hands in lovely dances
and their pounding feet awaken desire."
 |
Op de Griekse vaas zit één van de muzen te musiceren op een flank van de Helicon. |